ڳالھہ هڪ دور جي (مدد علي سنڌي )
سيد زوار نقوي دل کي موهيندڙ نثر تخليق ڪندو رهي ٿو. اهو سندس اعليٰ ذوق هن جي ڪيترن ئي ڪالمن جي عنوانن مان اوهان کي بخوبي محسوس ٿيندو. مثال جي طور تي هن جي ڪجهہ ڪالمن جا عنوان آهن. “۽ اکين جون سرحدون اورانگهي ايندڙ لڙڪ“، “مون خواب ڏسڻ ڇڏي ڏنا آهن” يا وري “ڪويل آڪاس ۾ ڇا ٿي ڏسي” ۽ “سچ جي پاڇولي ۾ پلجندڙ خواب”.
بنيادي طور تي زوار نقوي ڪريئيٽو ليکڪ آهي ۽ سندس اندر ۾ هڪ ليکڪ ويٺل آهي. خبر ناهي گهڻي وقت کان هن پنھنجي اندر ۾ ويٺل سرجڻھار کي ڇو سمھاري ڇڏيو آهي جو سندس لکڻيون اڄڪلھہ نظر نٿيون اچن. هو قلم جو ڌڻي آهي ۽ لکڻ جو ڏانءُ کيس چڱيءَ ريت اچي ٿو، صحافت سان بہ پراڻو تعلق اٿس تہ حيدرآباد جي ادبي انڊسٽريءَ جو بہ پراڻو پانڌيئڙو آهي. ان ڪري کيس پنھنجي يادگيرين کي بہ تحرير ڪرڻ گهرجي.
مشھور آمريڪي اديب ارنيسٽ هيمنگوي اڪثر چوندو هو تہ “ڪنھن بہ موضوع تي لکڻ ۾ گهڻي تڪڙ يا گهڻي دير اصل نہ ڪرڻ گهرجي” پر زوار نقويءَ جي هنن ڪالمن سان قطعي طور تي هيمنگوي جي ان ڳالھہ کي لاڳو نٿو ڪري سگهجي، کيس شابس هجي جو پاڻ پنھنجي ڪالمن کي سنڀالي رکيو، جيڪي اڄ “ڳالھہ هڪ دور جي” ڪتاب جي شڪل ۾ پڙهندڙن آڏو آهي. منھنجي خيال ۾ زوار نقويءَ جي ڪالمن جو هي ڪتاب سنڌي ادب ۾ هڪ خوبصورت ڪتاب جي شڪل ۾ اضافو ٿي رهيو آهي.
(2020ع سيد زوار نقوي جي ڪالمن جي ڪتاب “ڳالھہ هڪ دور جي” تي لکيل تعارف سمبارا پبليڪيشن حيدرآباد)