فيميلز جو فيورٽ رائيٽر (مظھر لغاري)
مون کي تہ زوار نقوي ان ڪري بہ وڻندو آهي، جو هن جي (نھايت ناقص) راءِ ۾ آرٽ آف ايڊٽنگ اچي مون تي ڇيھہ ڪري ٿو. هو چوي ٿو تہ تنھنجي ايڊٽنگ منھنجي لکڻين جو پٽڪو بچائي ٿي ۽ اهي شاندار ٿي وڃن ٿيون ۽ مان سمجهان ٿو تہ سندس شاندار لکڻيون منھنجي ايڊيٽنگ جي ڀوائتن نتيجن سان ان حال کي رسيون آهن. حليم بروهي منھنجي ان راءِ سان سهمت آهي، جنھن جو خيال آهي تہ بندي ۽ مالڪ جي وچ ۾ ٽپڻ شريف ماڻھن جو ڪم ناهي، تنھن ڪري ليکڪ ۽ پڙهندڙن جي وچ ۾ ٽپي پوندڙ ايڊيٽر بہ ساڳئي ڪردار وارو ماڻھو هجي ٿو.
زوار نقوي وڏي دل گُڙدي وارو ماڻھو آهي. هو پنھنجي مرضي ۽ دل وٽان ڪالم لکي ڏيئي ويندو آهي ۽ اهو نہ پڇندو آهي تہ سندس ڪالم هلندو بہ يا اخبار جي پاليسي جي ڄاڱري ٻير ۾ ڦاسي پوندو. ڪو بہ پروفيشنل ايڊيٽر زوار سان ورڪنگ رليشن شپ ۾ ھميشہ At ease ئي رهندو، جڏهن تہ ٻي خلق عذاب ۾ وجهيو ڇڏيندي آهي. همراهن ڪالم لکيو ۽ ايڊيٽر اڙيو. منھنجي خواهش آهي تہ کيس اخباري اداري پاران صبر ۽ شڪر جو ايوارڊ ملڻ گهرجي. ڪالم لکڻ هن لاءِ نيڪي جو ڪم آهي ۽ هو انھن سان “ڪالم لک دريا مين ڊال” وارو حشر ڪندو آهي.
هن مجموعي ۾ شامل سندس ڪالمن مان اڪثر منھنجي ايڊيٽنگ جي پلصراط ٽپي پار پيا آهن، جنھن ڪري هن جو خيال آهي تہ مان انھن بابت ڪجهہ نہ ڪجهہ لکان. جڏهن تہ منھنجو خيال آهي تہ منھنجي ايڊيٽنگ پاڻ انھن بابت منھنجي راءِ آهي. مان پاڻ کي انتھائي اعليٰ پائي جو اناڙي (سب) ايڊيٽر سمجهان ٿو، البتہ هو مون کي خوشونت سنگهہ ۽ خير محمد نظاماڻي سمجهي ٿو، جنھن تي مون کي ڪا بہ خوشي ڪو نہ ٿي ٿئي جو ٻئي “خ” وارا نالا آهن.
(سيد زوار نقوي جي ڪالمن جي ڪتاب لاءِ لکيل مھاڳ)