اداس لکڻين جو اداس ليکڪ (رفيق ڪيريو)
رفيق ڪيريو
موجودہ دور جي پرعزم نئين ٽھيءَ ۾ ڪھاڻيڪار، شاعر، صحافي، فنڪار ۽ پبلشر سيد زوار نقويءَ جو بہ شمار ٿئي ٿو، جيڪو نئين ٽھيءَ جو نرمل آواز آهي ۽ خشڪ چھري، اڻڀن وارن، ميرن لٽن، وڌيل ڏاڙهيءَ ۾ پنھنجن وکريل سوچن ۾ هروقت گم سم، ڪينجهر کان ڪارونجهر تائين خيالن جي پرواز ڪندو وتندو آهي. ان ويل هو ڪوئي روم شھر جو اداس شھزادو لڳندو آهي ۽ ان ڪري کيس اداس لکڻين جو اداس ليکڪ سڏيو ويندو آهي.
سيد زوار نقوي اڄ کان ٻاويھہ ورهيہ اڳ حيدرآباد شھر ۾ واقع ٽنڊو جھانيان ۾ سيد ويڌل شاھہ نقوي، سجادہ نشين مخدوم جھانيان سنڌ جي گهر ۾ جنم ورتو ۽ ابتدائي تعليم اتان حاصل ڪرڻ بعد مئٽرڪ گورنمينٽ نور محمد هاءِ اسڪول مان سائنس گروپ ۾ پاس ڪيائون ۽ ان دوران هن تحريري مقابلن ۾ حصو وٺي سنڌي ساهت کيتر ۾ قدم رکيو، جتي عبدالغني درس، زاهد سمون، احمد خان شيخ، رشيد صابر ۽ نور محمد ڀٽو ۽ نثار حسيني سندس همت افزائي ڪئي، جنھن بعد هو مسلسل لکندو رهيو ۽ هيل تائين سندس ڪھاڻين جو مجموعو “زندگي او زندگي” شاعريءَ جو مجموعو “چراغ شام” ۽ ناوليٽ “رات رني ڪوٽ ۾” پڌرا ٿي چڪا آهن. جڏهن تہ ڪھاڻين جو مجموعو “آدم جو اولاد”، شاعريءَ جو مجموعو “ڦٽل ماڻھو، ٽٽل جذبا” ۽ تقريرن جو مجموعو “ڏاهيون ڏک ڏسن” ترت ڇپجي پڌرا ٿيڻ وارا آهن.
سيد زوار نقوي ڪاليج جي زماني ۾ فنونِ لطيفہ سان دلچسپي رکي، ريڊيو پاڪستان حيدرآباد تي پھتو ۽ ان بعد اسٽيج جي مختلف ڊرامن ۾ ڪم ڪيو. هن جون هن وقت تائين تقريبن پنجاھہ کن ڪھاڻيون، سئو کن شعر، ڏيڍ سئو کن ڪالم ۽ ڏھہ کن مضمون مختلف اخبارن ۽ رسالن ۾ شايع ٿي چڪا آهن. ان کان سواءِ سنڌي زبان جي ڪن اخبارن ۾ بہ ڪم ڪيو آهي ۽ گڏوگڏ مختلف ڪتابي سلسلن جو بہ سرواڻ رهي چڪو آهي ۽ مختلف سماجي تنظيمن ۾ پڻ ڪم ڪيو اٿس.
زوار ايم اي سنڌِي ۾ ڪرڻ بعد هن وقت ايل ايل بي ڪري رهيو آهي. هيءُ سنڌي ادب جو اهو ماٺيڻو پانڌيئڙو آهي، جيڪو زندگيءَ جو سفر اڪيلي سر جهاڳي رهيو آهي.
(عبرت مئگزين حيدرآباد)