مرڪ جي هٻڪار سان واسيندڙ (عابد مظھر)
پڙهندڙ کيس پھرين جي چنڊ جيان انھيءَ اميد تي ڏسي رهيا آهن تہ هڪ نہ هڪ ڏينھن سندس لکڻين ۾ کير جھڙي سفيد ۽ سوني روشني بہ ڏسندا. مان ساڻس جڏهن بہ ڪمپني ڪندو آهيان ۽ سندس هر ها ۾ ها ملائيندو رهندو آهيان.
لکڻ جي ڏانءَ هئڻ ڪري سندس هر لکڻي ۾ پختگي ايندي رهي ٿي پر زوار کي ايترو ضرور چوندس تہ لکڻ سان گڏ گهڻو پڙهڻ هن جي ان عمر ۾ تمام ضروري آهي.
(1987ع ۾ شايع ٿيل سيد زوار نقوي جي ڪھاڻين جي ڪتاب “زندگي او زندگي” تي لکيل پڇاڙڪا اکر)