ڀاڱا
شاعري
ڪھاڻيون
ناول
تاريخ، فلسفو ۽ سياست
لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق
شخصيتون ۽ خاڪا
لطيفيات
مختلف موضوع
آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي
ڪالم / مضمون
سڀئي ڀاڱا ڏِسو
تعارف
ڪتاب گهر بابت
سنڌسلامت بابت
سنڌسلامت سَٿ
ڪتاب گهر لائبريرين
ليکڪ
سَڀ ليکڪ
نوان شامل ڪيل
مشھور
ڪِتابَ
سَڀ ڪِتابَ
نوان شامل ڪيل
مشھور
پبلشر
Light
Dark
Auto
لاگ ان
شاعري
کٿوريءَ کيپَ کيتر ۾
شاعريءَ جو هي ڪتاب ”کٿوريءَ کيپَ کيتر ۾“ خوبصورت شاعر مزمل سائر جي تخليقن جو مجموعو آهي. هي ڪتاب 2014ع ۾ سنڌيڪا اڪيڊمي پاران ڇپايو ويو.
4.5/5.0
6921
786
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
مزمل سائر
ڇاپو پھريون
فھرست
فونٽ سائيز
فونٽ مٽايو
فُل اسڪرين
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
پاڻمرادو
سنڌسلامت رِيڊ 2.0
سنڌسلامت رِيڊ 1.0
ايم بي لطيفي 2.0
ايم بي لطيفي 1.0
ايمبائل 2.0
ايم بي لطيفي ايم ستار
ترتيب
شروعاتي صفحو
ارپنا
سنڌ سلامت پاران :
ٻه اکر
شانت مان سُرڪَ
ڪي گيت امر ڇڏي ويندس
مهاڳ
مومل (بيت – وائيون)
-
مومل (بيت)
مومل (وائيون)
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
(7)
(8)
(9)
(10)
(11)
گيت _ غزل _ وائي _ نظم _آزاد نظم _نثري نظم
-
لمحن جي تاندورن سان مون احساسن جو ڀرت ڀريو آ
رنگ وکري ته ويا ڏينهن جي ويسَ تان
او جيئَڙا، او جيئَڙا
موکِي، تنهنجي محفل ۾
ڪوٽ ۾ تاريخ جي ڏنجهن ڏريل، او مارئي
پورنماسيءَ ڪالڪا ديويءَ مندر پاسي ٽڪريءَ تان تارن جو ميڙ، اکڙين جوت، اُجارو.
بزم ۾ انءَ پير ڪو آيو ڀري
ڏِيا جلائي، شراب پي پي، رباب ڇيڙي ته ڪانه ٿيندي
ڏيئا به ٻرن، سُرندا به وڄن، جي دل نه لڳي، پو ڇا ٿيندو
جو به تنهنجي نهار ۾ آهي، سو سدائين قرار ۾ آهي
هڪ نظم ڏٺو مون ميلي ۾ ــــــ
لڳن توسان لڳي اهڙي، لڳن ڪنهن سان لڳي ناهي
ڪٿي ڪاليداس ۽ ڪٿي پريتما
هوءَ، ڄڻ ڏاڙهونءَ وڻ ۾ پهريون پهريون گُلُّ ڦٽيو آ
ڏور لُڙهي ويو ونجهه، او مانجهي
ڪو راڳ اڳن وارو، اڄ ڇيڙ ته اي راڳي
ڊُڪي ٿي موهه ۾ هرڻي
موهن جي مٽيءَ تي ڇم ڇم ڇيرن کي ڇمڪائڻ واري
دنبورو سياري رُت ۾ دَرَ چانئٺَ آڏو سانتيڪو آ
تنهنجو، منهنجو رنگ الڳ آ
جيڪِي تو ۾ آهه
تو چيو، ڇا ته تو چيو آهي
پروهتو، پروهتو
منهنجو من نادان
جِيوَن هڪڙو فِلَرٽ آهي
ڇا جي آ آلاڻ
پرين، تون نه موٽئين، نه آيون نه آيون
ها، پرين، باهه ڪو نه ٺَرڻي آ
ڪئين درد، دارون ضروري اڃا
ٻُري تَندَ تنهنجي اَڄاتيءَ اڳن
کُڙکُٻيتا، کُڙکُٻيتا
تنهنجي من جي چانئُٺَ تي مان بِينَ وڄايان ويٺو
اي ماڻِڪَ ، تنهنجي ميلي ۾
پنهنجيءَ منزل جي رستي تي
جِيوَن پَڄري سِگرِٽ وانگي
نظم هڪڙو ڍَڪّ جي بازار ۾ گم ٿِي وَيو
هُن جا نيڻ ته سنڌو آهن
سندوري آ شام
انءَ واءَ وڙهي ويا، ساٿيئڙا
او بانوِرا، رِيسائِتا
هيءَ ڇا ته اڀي آ ڌرتيءَ تي
رُت سانوڻ جي آ وري
منهنجي ڪَوِتا جي ڪَنٺي تي
راڻا، تو بن رات نه گذري
يادن آندي آ برسات
پورٽريٽ ٿي چِٽيم:
پرين نيڻ منهنجا صدين کان اڃارا
سرد ڏيئڙا، سرد ڳوڙها، سرد راتيون، ڇا ڪجي
آس، نراسائيءَ جي سوريءَ دل تڙپي يا ڳائي
مومل راڻي ڪارڻ مندر جاڳي ٿو
جيءَ جيارا، آءُ تڙ
تون انبر جو اجرو تارو
اڃا تاءِ منزل نه آئي، نه آئي
ٻيڙيون، ٻيڙا ڪيٽِي بندر نارُن مان ائن ٿا اُهرن،
سُهڻي، آرسيءَ ۾ تون پاڻ ڏسي شرمائين
وري واءَ ساڳيا نماڻا، نماڻا
هِي پڙاڏا، ٻُڌ، پروهِت، گهنڊ ڪوئي آ گُڙيو
ورهه دل جو ديپ تنهنجي پيار ۾ ٻرندو رهيو
موکِي، مڌ جي ماٽين مان
ارجن حاسد
امداد حسيني
سائر ـــ سُر ۽ سونهن جو شاعر
-
مومل ڏنو ڪاڪ کي پنهنجو واسُ، وَرَن
چوڏس ڀُون چَندَن، مَحلُ، لُڊاڻو موج ۾
پويون پَنو
اڳيون پنو