(3)
تو بِن، جِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا !؟
هَرَ هَرَ پايان ڪاڪ مان بس تو لئه لِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
پاڻَ ويڙهيو پاڻَ کي مان ڪاٽيان سِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
ڪاڪ اَڱَڻَ لئه ٿا رُئَن، هئه اُڀَ ۾ ڏِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
ناتر، چئو، آيا ڪَهِي پيارا پانڌِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
راڻا، وَرُ، مون ڏي ڇڏي سڀ ئي ساٿِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
وِرههُ وَٽِن جي سانگَ سان، ها، سي سانگِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
رَتّ وِلوڙِن پَلَ ائين ڄڻ ٿيا مَنڌِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
ويرانِيءَ جي واءَ ۾ پَلَ ٿيا ڪورِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
ڪاڪ ڪَڪورِن ڪي اچِي منهنجا جوڳِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
ڏَنجهَن مون کي ائن کنيو ڄڻ ڪي ڪانڌِيئَڙا!
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟
هَنجون هارن تو ڪري سڀ ئي جهانگِيئَڙا؛
مومل ڇا جا ڇانگِرا!؟