ورهه دل جو ديپ تنهنجي پيار ۾ ٻرندو رهيو
جوت هاريندو رهيو، جلندو رهيو، ڳرندو رهيو
عشق جي اوڙاهه ۾ ويٺي لُڙهيو ڪنهن ونجهه جان
مهل ڪا ترندو رهيو، مهلون ڪئين ٻڏندو رهيو
تون نه آئين، رت رني ٿي رات تنهنجي روڳ ۾
چنڊ ٽڪرا ٿي سڄي ڌرتيءَ مٿي ڪرندو رهيو
انءَ لَڙيون راسيون سڌيون ڪڪرن منجهان ڌرتيءَ مٿي
ڄڻ ته سج ڪڪريون جهلي، لِيئا وجهي، ڏسندو رهيو
مون تو اوتيو راڳ من جو انءَ سمئه جي ساهه ۾
چومُکو سُرندي جِيان جُهرندو رهيو، وڄندو رهيو
مرگهه ڊڪندو ويو ائين، ٿي ڌوڙ اڏري راهه تي
ڪانَ سانڍي پو ته ماري کيس بس ڏسندو رهيو
جيستائين واڳ ‘سائر’ ڪانه واري مينڌري
تيستائين هانءُ مومل جو، الا، ڇڄندو رهيو