(4)
ڇو نه وَريو راڻُو؟
ڪاڪِ ڇڏي ويو ماٺِ ۾!
ڪو ته ٻُڌائي مون چَريءَ، ڪو ته هجي ڄاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
چَنڊَ، چَئي ڏي تون کڻي، اڄ بڻجي ڳاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
ڇو نه ٻُڌائين، ڪانگَ، مون، تون ته وڏو سِياڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
ڪانگَلَ، چئي ڏي، پوءِ ڀل، چَر ويٺو ڏاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
تَندون پل پل ائن ڇِڄَن ڄڻ داڻُو داڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
ياد نه پئجي جيءَ کي ڪو ٽاڻُو ماڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
چَندن چَرندڙ ڪئن چري، ڀِٽَ ڀِٽَ تان لاڻُو؟
ڇو نه وَريو راڻُو؟
اُنَ ري اَرتو پيو ڌُڏي، ڀُون نه بِهي ڀاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
ڏينهن جُڙِي ٿو جَنڊُ ٿي، رات ٿِئي گهاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
وِهَه ۾ ويٺو واپري، ڪوٺيءَ هر ٽاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟
پِگهري پيئِي جِندِ انءَ جنءَ مَکَڻَ جو چاڻُو!
ڇو نه وَريو راڻُو؟