ها، پرين، باهه ڪو نه ٺَرڻي آ
تون نه ايندين ته دل ته جَلڻي آ
تون نه آهين ته پو خيال آهن
زندگــــــي تو سوا نه سرڻي آ
هوءَ جا هوش وئي کڻي آهي
سِڪَ جــي سوز ساڻ ورڻي آ
گُلّ ڀل چور چور ڪــر ويٺو
پوءِ به هٿڙن سڳنڌ رهــــڻي آ
ڇا ته جهونگار آ سريلي، ڙي
ڪونج ڪائي هتي به لهڻي آ
رنگ بدران چُهي وئي دلڙي
هيءَ تصوير ڇو ته مرڻي آ
مان به ڪي گيت امر ڇڏي ويندس
موت کان ڪا به شيءِ ته کسڻي آ
ڇانگ هـرڻي جيان هڻي ويٺي
ڏات جهــرڻي جيان به وهڻي آ
ڪوهه، ڪڪرا، اڀا پٿر، ڪاڙهو
ڪا ته ڪڪري هتي به رسڻي آ
پيار ڪر، پيار، پيار ڪر ‘سائر’
وير موٽي وري نه اچڻي آ