(9)
اَڄ به ته ڪن راڙا
جادُو، مَنتَرَ ڪاڪ جا
سامِي لُٽجيا پاڻَ ئِي، ڪنهن نه هنيا ڌاڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا
مومل جي آلاپَ ۾، اَهَنجَن جا آڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا
ڪارا ڪَڪَرَ ڪاڪ تي، جهُونگارِن تاڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا
مومل لَبَ تان رَس ڳَڙي، ڄڻ ماکيءَ ڳاڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا
چوماسي جي چَنگَ ۾، سُر سُر سڀ ماڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا
مُنڌَ هَلِي آ، مينڌِرا! لَنگههَ لَنگهِي گهاڙا
اَڄ به ته ڪن راڙا