جيڪِي تو ۾ آهه
سو ئي مون ۾ آهه
ويراڳيءَ جي وائي تو ۾
ويراڳيءَ جي وائي مون ۾
تون تنبوري تانن تڙڦين
مان به ته انءَ ئي تڙڦيو تڙڦان
تون جي ساٺِيڪا سِنجين، ڙي
مان پڻ نارن وانگي ڀوڻان
تون به ته ڪويل جي ڪوڪن ۾
صدين جو پڙلاءُ، پرينئڙا
مون به ته اهڙو ساءُ، پرينئڙا
وِينگس جي وارن جا گهيرا
چپڙن جا، نيڻن جا ڦيرا
تو به ته مون جنءَ بانارن ٿا
مون به ته تو جنءَ بانارن ٿا
ٻيڙيءَ ڀاو اڀين سيرن جا
من تي گهاو مٺين يادن جا
تو، مون وٽ ور ور موٽن ٿا
جيون جو هر رنگ آ تو ۾
جيون جو هر رنگ آ مون ۾
پر تو ۾ ۽ مون ۾، پريتم
ڪجههّ ته آ جو ساڳيو ناهي
ڪجههّ ته آ جو وڄّن وانگي
ڪڙڪي ٿو من مندر منهنجي
ڪجههّ ته آ جو ڀنڀٽ بڻجي
مون ۾ پل پل ڀڙڪي ٿو
جنهن جي ڀڀڪي، ڀڀڪي سان
پڄران ٿو، مان پڄران ٿو...
ڪجههّ ته مون ۾ آهه
جيڪو تو ۾ ناهه