(2)
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
کِوَڻِ کِجِي آڪاسَ تي
سَر سَر جي سَرڙاٽَ سين واءَ به ڪن ٿا وارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
ميگهن جي مانڊاڻ ۾ چوڏَس انڌوڪارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
جهَڙ جهَڙ جهُوٽا جهانءِ جا، ڪَڻ ڪَڻ ٿِي جهنڪارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
جيئن وُٺو آ وَڏُ ڦُڙو، موٽي آئي سارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
هَرَڻُ ڊڪيو آ تيرَ جان، چِيتي جِي چِنگهارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
ڪارا بادل بي سِرا، تَن تي بوندون بارَ
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ
ڪڏَهين ايندين مون اَڱَڻَ؟ سانوَلَ، لهندين سارَ؟
ڪاڪ ڊِڄي ٿِي، يارَ