گفتگو
ڳالهائيندڙ: ٻن گڙنگ ڪامورن جون گهر واريون.
راوي: هڪ ٽيليفون آپريٽر.
تحرير: بندو گندو، يعني مان.
”هلو.“
”هلو،“
”ڦاپو پئي ڳالهائين نه؟“
”۽ تون کتيجان آهين نه؟“
”مون کي کتيجان نه سڏيندي ڪر. مون پنهنجونالو بدلائي ڇڏيو آهي. مان شنيله شبنم آهيان.“
”ادي، تون شنيله شبنم آهين، ته پوءِ مان به عندليب جاويد پرويز آهيان.“
”عندليب جاويد پرويز!“
”ها.“
”عندليب ته تو پاڻ تي نالو رکيو هوندو، پر اهو مئو ماريو جاويد پرويز ڪير آهي؟“
”منهنجو مڙس.“
”انب کان طلاق ورتي اٿئي ڇا؟“
”طلاق وٺن منهنجا دشمن!“
”ته پوءِ جاويد پرويز ڪير آهي؟“
”منهنجي گهر واري پنهنجو نالو بدلائي ڇڏيو آهي.“
”اڇا! ته ادا انب پاڻ تي جاويد پرويز نالو رکيو آهي!“
”مون ٻڌو آهي ادا ليمي به نالو مٽايو آهي؟“
”نه ادي. هن فقط پنهنجي نالي جو انگريزيءَ ۾ ترجمو ڪيو آهي. اسلام آباد ۾ ان نالي سان ڏاڍو مشهور آهي.“
”ڪيئن؟“
”سندس نالو هو ليمون. هن پاڻ کي مسٽر ليمن سڏائڻ شروع ڪيو آهي.“
”ڏاڍو سٺو نالو آهي.“
”هڪڙي آمريڪي اداڪار جو نالو جيڪ ليمن آهي.“
”بس بس. جيڪ ليمن کان متاثر ٿي، هن پنهنجو نالو انگريزي ۾ ترجمو ڪري ليمي مان ليمن ڪيو آهي.“
”شنيلا شبنم، ڳالهه ته ٻڌ.“
”چئه ادي عندليب جاويد پرويز.“
”هن دفعي ٻوڏن مزو نه ڪيو.“
”مئن حفاظتي انتظام اڳواٽ ئي ڪري ڇڏيا هئا.“
”پر تڏهن به صوبائي ۽ مرڪزي حڪومتن وڏي تعداد ۾ امدادي سامان ۽ رقم جاري ڪئي آهي.“
”ها. اسان ٽويوٽا ڪرائون بدران مرسيڊيز 220 ورتي آهي.“
”مون ڊائمنڊ (هيرن) جو تاج، ۽ دهريءَ سميت پنجاهه تولن وارو سيٽ ٺهرايو آهي.“
”ادي عندليب، مان سمجهان ٿي ڪو بدمعاش اسان جي گفتگو ٻڌي رهيو آهي.“
”سچ؟“
”ها.“
”مان ٿي مئي بدمعاش لوفر جي خبر وٺان! سوئر، ڪميڻا، (سينسر)، بيشرم، بي حياءَ، (سينسر)، ٻن معزز عورتن جي گفتگو ٿو ٻڌين!“
”ڇڏينس عندليب جاويد پرويز. اهڙي لوفر سان ڳالهائڻ ٺيڪ ناهي.“
”تون چوين ٿي ته ڇڏي ٿي ڏيانس، نه ته جيڪر اهڙيون ست سريون ٻڌايانس جو ماڻس به نه ٻڌيون هونديون.“
”مان مسٽر ليمن کي چونديس. هو ٽيليفون آپريٽرن جي سپريڊينٽ کي رپورٽ ڪري اهڙي بدمعاش آپريٽر جا لاهه ڪڍائي ڇڏيندو.“
”وڌيڪ ڳالهائڻ ٺيڪ ناهي. چڱو خدا حافظ، ادي شنيله شبنم.“
”خدا حافظ، ادي عندليب جاويد پرويز.“