ڪھاڻيون

جيجل منهنجي ماءُ

ڪتاب ”جيجل منهنجي ماءُ“ نامياري ليکڪ، ڪهاڻيڪار ۽ دانشور امر جليل صاحب جو لکيل آهي. امر جليل صاحب سنڌ کي پنهنجي امڙ ڪوٺي، ان سان سلهاڙيل پنهنجن جذبن جو اظهار پنهنجي منفرد ۽ يگاني انداز ۾ ڪري ٿو.

امر جليل لکي ٿو :

” منهنجي امان،
مان زندگيءَ جي رڻ ۾ رڃ پٺيان ڊوڙندي جڏهن ٿڪجي پوندو آهيان، تڏهن توکي ياد ڪندو آهيان، توکي خط لکي، اندر جو حال اوريندو آهيان. مڃان ٿو، منهنجي اها روش خود غرضيءَ تي ٻڌل آهي. پر تون منهنجي ماءُ آهين. تو منهنجون خطائون هميشه بخشي ڇڏيون آهن. پڪ اٿم، منهنجي ارڏائيءَ کي تون درگذر ڪري ڇڏيندينءَ. مان تنهنجين دعائن جو طلبگار آهيان.“
  • 4.5/5.0
  • 5964
  • 1830
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • امر جليل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جيجل منهنجي ماءُ

فائيل، جيڪي بند نه ٿيندا آهن

14 آگسٽ تي موڪل هئي. ڦندڻ ۽ مان سڄو ڏينهن ڪراچيءَ جي رستن تي رلندا رهياسين، ۽ ڪهاڻين لاءِ مواد گڏ ڪندا رهياسين. ميونسپل ڪارپوريشن جا رستا جڏهن گسائيندي گسائيندي ٿڪجي پياسين، تڏهن سمر سيٽ اسٽريٽ جي هڪ ٻاڪڙا هوٽل ۾ چانهن پيئڻ ۽ دم پٽڻ لاءِ وڃي ويٺاسين.
ڪڙڪ، ڪوڙي ۽ ٽهڪندڙ چانهه جون سرڪيون ڀريندي ڦندڻ چيو، ”سامهون ڀت تي فلم ”برباد جوانيءَ“ جو پوسٽر ڏسين ٿو؟“
پوسٽر ڏانهن ڏسندي، چيم، ”سٺو پوسٽر آهي، ولين اصل ۾ هيرو کان وڌيڪ هينڊسم آهي.“
ڦندڻ پڇيو، ”پوسٽر جي پاسي ۾ رکيل ڪرسيءَ تي ٻه شخص ڏسين ٿو؟“
چيم، ”اتي ٻه ڪرسيون رکيون آهن، ۽ ٻنهي ڪرسين تي ٻه شخص ويٺا آهن. تون ڪهڙي شخص جي باري ۾ پيو پڇين؟“
وراڻيائين، ”مان ٺوڙهي پوڙهي جي باري ۾ پيو پڇان.“
”هن ۾ ڪهڙي خوبي آهي؟“
”هيءُ ساڳيو شخص آهي، جنهن ڪالهه اسان جو پريس کان چاڪيواڙي تائين پيڇو ڪيو هو.“
”هيءُ ڪير آهي؟“ مون ٺوڙهي پوڙهي ڏانهن ڏسندي چيو، ”مان سمجهان ٿو، ٽيون ڏينهن جنهن شخص اسان جو ٽيڪسيءَ ۾ پيڇو ڪيو هو، سوهيءُ شخص ئي هو، مون کي پڪ آهي.“
ڦندڻ چيو، ”مان سمجهان ٿو، هيءَ فرشتو آهي.“
اسان کي پاڻ ۾ سڙٻاٽ ڪندي ڏسي، ٺوڙهو پوڙهو ڪرسيءَ تان اٿي، اسان جي پاسي ۾ اچي ويٺو. هو سپتيو ماڻهو هو. هڪدم پنهنجي واقفيت ڪرايائين. اسان کان ڪجهه نه لڪايائين. اسان جو شڪ سچو ثابت ٿيو. هو سچ پچ فرشتو هو.
اسان فرشتو ان شخص کي سڏيندا آهيون، جيڪو ٻين شهرين ۾ ڏوهه، گناهه، سازشون ۽ تحريڪون تلاش ڪندو رهندو آهي، پر پاڻ انهيءَ ڳالهين کان مٿاهون هوندو آهي. سندس کاتي جو ڪوبه ملازم الزام هيٺ نه ايندو آهي. سندس کاتي کي اسين فرشتن جو کاتو سڏيندا آهيون. ڦندڻ، فرشتي کان پڇيو، ”تون اسان ٻنهي جي ڪڍ لڳي پنهنجو وقت برباد ڇو پيو ڪرين؟“
فرشتي جواب ڏنو، ”سڀ کان اول ته مون کي خانه پوريءَ لاءِ ڪنهن نه ڪنهن شخص جو پيڇو ضرور ڪرڻو آهي. ان ڪم لاءِ مون اوهان ٻنهي کي چونڊيو آهي. اوهان ٻنهي جا اسان جي کاتي ۾ فائيل کلي ويا آهن.“
”فائيل کلي ويا آهن!“ مون حيرت وچان پڇيو، ”آخر ڇو؟“
وراڻيائين، ”ڇو جو اوهين ٻئي ڪميونسٽ آهيو.“
ڦندڻ کانئس پڇيو، ”تو وٽ ڪهڙو ثبوت آهي، ته اسين ٻئي ڪميونيسٽ آهيون؟“
”مون وٽ تمام پڪو ثبوت آهي.“ ٺوڙهي پوڙهي چيو، ”اوهين ٻئي وڏيرن جي سخت خلاف آهيو. ٻيو، ته اوهين ڪولهين جا همدرد آهيو. بلڪه ڪولهين جو پاسو کڻي، اوهين طبقاتي نفرت پکيڙي رهيا آهيو.“
پڇيو مانس، ”ته پوءِ ڪڏهن ٿو اسان کي جنت جو سير ڪرائين.“
جواب ڏنائين، ”خانه پوريءَ لاءِ مان ڪجهه ڏينهن وڌيڪ اوهان جو پيڇو ڪندس. پوءِ، اوهان کي ٺڪاڻي لڳائڻ لاءِ پنهنجي کاتي کي رپورٽ ڏيندس.“ اسان کي ٺڪاڻي لڳائڻ کان اڳ فرشتي کي ٺڪاڻي لڳائي ڇڏيو. پر اسان خلاف کولايل فائيل اڄ تائين کليل آهي.