ڪارٽون سوچيندا آهن
”سوچيان پيو، سمگلنگ ڪريان، ڪوآپريٽو بينڪن جا قرض کڻي کائي ڇڏيان، ٺڳيءَ جو درآمدي ــ برآمدي ڪاروبار شروع ڪريان ۽ عزت جي زندگي گذاريان.“
”ڇو، پنهنجي موجوده ڪرت مان خوش ناهين ڇا؟“
”مان پوليس، سي آءِ ڊي ۽ انٽيليجنس کان پيڇو ڇڏائڻ چاهيان ٿو.“
”لکڻ ڇڏي ڏيندين؟“
”ها.“
”پوءِ ڇا ڪندين؟“
”آپگهات.“
”مايوس ٿي ويو آهين ڇا؟“
”ڪنهن کان؟“
(سينسر)
”مون هڪ گل کي ڪڏهن به ڪومائجندي نه ڏٺو آهي. خبر اٿئي، ڇو؟“
”نه.“
”اُهو گل حياتيءَ جي ٽاريءَ تي ٽڙيل نه آهي. اهو گل، ڪاغذ جو گل آهي.“
”تون پور پچائڻ ڇڏي ڏي، پوءِ توکي سڀ ڪجهه ٺيڪ لڳندو.“
”تون ٺيڪ ٿي چوين. مان پور بچائڻ ڇڏي ڏيندس، ۽ ڪنهن ڪاموري جو بورچي ٿي، سندس ماني پچائيندس.“
”مان سمجهان ٿي، توکي آرام جي ضرورت آهي.“
”آرام گهڻ ــ معنيٰ لفظ آهي.“
”ڏهن ــ پندرهن ڏينهن لاءِ جيڪڏهن شهر کان ٻاهر هليا وڃئون، ته تنهنجي ذهن تان ٻوجهه جو احساس لهي ويندو.“
”مان فراريت جو دشمن آهيان.“
”مان تنهنجي باري ۾ فڪرمند رهڻ لڳي آهيان.“
”مون هڪ ڪارٽون ڏٺو هو، جيڪو ٻن حصن ۾ ورهايل هو. هڪ حصي ۾ هڪ ٻار موڙي تي ويٺو هو. کاڏيءَ هيٺان هٿ هوس. ڏنگين ۾ ٻار جو جملو لکيل هو ته ڪڏهن ڪڏهن مان ويهي رهندو آهيان ۽ سوچيندو آهيان. ڪارٽون جي ٻئي حصي ۾ ساڳيو ٻار ڪنڌ جهڪائي ڪيڏانهن وڃي رهيو هو. ڏنگين ۾ ٻار جو جملو لکيو هو ته ڪڏهن ڪڏهن مان سوچيندو آهيان ۽ پنڌ ڪندو آهيان.“
”تون پاڻ کي ڪارٽون وارو ٻار ٿو سمجهين؟“
”نه.“
”ته پوءِ؟“
”مان پاڻ ڪارٽون آهيان.“