مونا ليزا ڌوٻياڻي
مون کي ڏسندي هئي، ته منهن تي لازوال مرڪ تري ايندي هئس. چوندي هئي، ”ڪڪا، تنهنجا ڪپڙا ته مون کان اڇا ئي نه ٿا ٿين.“
هوءَ جڏهن مرڪندي هئي، تڏهن مون کي وڻندي هئي ۽ جڏهن مرڪندي نه هئي، تڏهن بلڪل گوگڙونءَ جهڙي لڳندي هئي. مان سڏيندو هو مانس. گوگڙون!
پوءِ الاءِ ڇا ٿيو! مائي گوگڙون غائب ٿي ويئي. اسان پنهنجا ڪپڙا واشنگ وارن کان ڌوئارڻ شروع ڪيا. ڪجهه ڏينهن تائين مائي گوگڙونءَ کي مان ياد ڪندو رهيس. پوءِ، سندس ياد منهنجي شعور مان نڪري لاشعور ۾ محفوظ ٿي ويئي. مان جڏهن به گوگڙون ڏسندو آهيان، مون کي مائي گوگڙون ڌوٻياڻي ياد ايندي آهي.
هڪ دفعي، ڪنهن رسالي ۾ مون مائي گوگڙونءَ جي تصوير ڏسي ورتي. اها تصوير ڪيميرا جي نڪتل نه هئي، بلڪه ڪنهن مصور برش سان ٺاهي هئي. هيءَ انهن ڏينهن جي ڳالهه آهي، جڏهن مون رسالن مان تصويرون ڪپي پنهنجي ڪمري جي ڀتين تي چنبڙائڻ جو شوق شروع ڪيو هو: اهو منهنجي لاءِ مڇن جي ساوڪ وارو دؤر هو.
رسالي ۾ گوگڙون ڌوٻياڻيءَ جي تصوير ڏسي مان ڏاڍو خوش ٿيس. رسالي مان تصوير ڪپي، پنهنجي لکڻ پڙهڻ واري ميز جي سامهون، ڀت تي چنبڙائي ڇڏيم.
ڪجهه سالن کان پوءِ آرٽ ۽ آرٽسٽن بابت هڪ ڪتاب جا صفحا ويٺي اُٿلايم. اوچتو مائي گوگڙون ڌوٻياڻيءَ جي تصوير تي منهنجي نظر پئجي ويئي. تصوير اُها ئي هئي، جيڪا مون پنهنجي ڪمري جي ڀت تي چنبڙائي ڇڏي هئي. سوچيم ته ٻيلي مائي گوگڙونءَ هڻي وڃي هنڌ ڪيو آهي! رسالن ۽ آرٽ ۽ آرٽسٽن جي ڪتابن ۾ پئي ڇپجي! الله جو شان آهي! مون جنهن رسالي مان مائي گوگڙونءَ جي تصوير ڪپي ورتي هئي، ان رسالي ۾ مائي گوگڙونءَ بابت ڪجهه به لکيل نه هو. آرٽ ۽ آرٽسٽن واري ڪتاب ۾ مائي گوگڙونءَ متعلق حيرت انگيز انڪشاف ٿيل هو. انڪشاف پڙهڻ کان پوءِ خبر پئي ته اها تصوير اصل ۾ مائي گوگڙونءَ جي نه هئي. اها تصوير هوبهو مائي گوگڙونءَ جهڙي ڪنهن ٻيءَ عورت جي هئي. هوءَ زانوڪي جيا ڪونڊو نالي ڪنهن شخص جي زال هئي، ۽ اُها تصوير 1504 ۾ اٽليءَ جي هڪ مصور، ليونيارڊو ڊاونسيءَ ٺاهي هئي، جيڪو ساڳئي وقت سنگتراش، موسيقار، انجنيئر ۽ سائنسدان هيو، هن زانوڪي جيا ڪونڊو جي زال جي تصوير کي نالو ڏنو هو ــ مونا ليزا! ٿلهي، ڦيڦي، گوگڙونءَ جهڙي!
ڪجهه عرصي کان پوءِ جڏهن دنيا جي وهنوار سان واسطو پيو، تڏهن خبر پيئي ته انٽليڪچوئل سڏائڻ لاءِ موناليزا جي تعريف ڪرڻ لازمي آهي. ان مان ذوق سليم جي خبر پوندي آهي.
مان ڪجهه عرصي تائين ذوق سليم جو ثبوت ڏيڻ لاءِ، ۽ انٽليڪچوئل سڏائڻ لاءِ زانوڪي جيا ڪونڊو جي زال جي تصوير جي تعريف ڪندو رهيس، پر مائي گوگڙونءَ ڌوٻياڻيءَ کي وساري نه سگهيس، جيڪا هوبهو موناليزا جهڙي هوندي هئي. ڪجهه اڇڙي، ڪجهه ٿلهڙي ۽ وچولي عمر جي!
اڄ مون کي مائي گوگڙون ڌوٻياڻيءَ جي ياد دل تي تري آئي آهي. ڪالهه شام مون هڪ گرجا گهر جو پوڙهو ۽ ٿلهو پادري ڏٺو هو. هو به هوبهو مونا ليزا جهڙو هو.