”شهنشاهه لطيف ؓ جي دُعا ڪرڻ:“
مغل شهنشاهه لطيف جي چيل دُعا کي سمجهي نه سگهيا. ۽ اسان جي ليکڪن ۽ اديبن وري شاهه سائين کي ”عشق جي چوٽ“ ڄاڻائي ڇڏيو. جيڪو سراسر غلط آهي.
شهنشاهه لطيف مالڪ در دُعا عرض ڪيو ته ”لهر ۽ لوڏي کان پناهه ۾ رک“ پو سُتت ئي مرزا مغل بيگ جي نياڻي تندرست ٿي ويئي. پر مغلن مريدي وري واٽ کي ڇڏي. دشمن بڻجي پيا. اهڙي طرح شاهه صاحب کي اُتان لڏڻو پيو.
هڪ ڏينهن اتفاقا مرزا مغل بيگ جي حويلي ۾ چورن حملو ڪيو. ۽ زالن کان زيور ڦري هليا ويا. اُن وقت گهر ۾ مرد موجود نه هئا. شهنشاهه لطيف ڳوٺ جوننگ سُڃاڻندي هنن سان وڃڻ جي لاءِ تيار ٿيو.پر مرزا مغل بيگ مدد وٺڻ کان انڪار ڪري ڇڏيو. ۽ پاڻ وڃي چورن سان مُنهن مقابل ٿيا. ويڙهه هلندي هلندي مرزا مغل بيگ پنهنجي خاندان سميت مارجي ويو. هڪ صغير ٻار نالي ” گولو“ بچيو. جنهن ڪري ”گولي“ سميت عورتون شاهه حبيب جي پناهه ۾ اچي ويٺيون. ۽ مرزا مغل بيگ جي نياڻي جو شهنشاهه لطيف سان شادي ڪرڻ جو راضپو ڏيکاريو. ۽ شادي بعد ڇوڪرو نالي ”گولو“ به گذاري ويو.
حوالو:
شاهه جو رسالو: علامه غلام مصطفيٰ قاسمي قاسمي سال 2015ع . مهراڻ ايڪڊمي شڪارپور ص _ 17)
ڪتاب : ( قلم جنين جي هٿ ۾: مراد علي مرزا ص _ 58)
ڪتاب: (مقدمه لطيفي: پروفيسر هوتچند مولچند گر بخشاڻي. ص _ 24)