لطيفيات

شهنشاهه لطيف ۽ بزرگ شاعرن جو تذڪرو

ڪتاب ”شهنشاهه لطيف ۽ بزرگ شاعرن جو تذڪرو“ تحقيق تي مبني ڪتاب آهي جنهن جو ليکڪ غلام شبير پيراهين آهي.
”شهنشاهه لطيف ۽ بزرگ شاعرن جو تذڪرو“ ۾ جُملي (52) بزرگ شاعرن جي مواد کي جمع ڪرڻ ۾ ڪافي مستند ڪتابن ۽ (ph.d) ٿيسز کي سامهون رکيو ويو آهي. جيئن ڪٿي ڪا غلطي جي گنجائش نه رهي سگهي. ڪو به تحقيقي ڪم ”حرف آخر“ ناهي هوندو. پر پوءِ به ”راقم“ هر وجه هر ممڪن ڪوشش ڪري صحيح ۽ مستند مواد ڏيڻ جي ڪوشش ڪئي آهي.
Title Cover of book شهنشاهه لطيف ۽ بزرگ شاعرن جو تذڪرو

مخدوم محمد معين ٺٽوي جي جنازي نماز پڙهائڻ

( مخدوم محمد معين ٺٽوي وفات 1161هه) جي وفات ٿي. ٻنهي بزرگن جي هڪ بهترين ۽ آخري محفل هئي. جو راڳ ٻُڌندي ئي مخدوم محمد معين ٺٽوي الله پاڪ کي پيارو ٿي ويو.
شهنشاهه لطيف مخدوم صاحب جي جنازي نماز پڙهائڻ بعد جنازي سان ڪانڌي ٿيڻ بعد موٽندي پنهنجي زبان ۾ ڏک ڀريا لفظ چيا ته ” ٺٽي ۾ پنهنجي يار جي خاطر اچڻ ٿيندو. هاڻي هي آخري ڀيرو اچڻ ٿيو.
(معيار سالڪان طريقت: مير علي شير قانع ٺٽوي)
مخدوم محمد معين ٺٽوي جي وفات سن 1161 هجري ۾ ٿي. جنهن جي تصديق ” قانع“ جي ڏنل تاريخي ماده:
” قطره در تجر واصل شد“ مان ٿئي ٿي. 1161هه.
شهنشاهه لطيف جي باري ۾ (قانع معيار: سالڪان طريقت ص _ 665) ۾ لکيو آهي ته سيد جي ڪرامتن مان هڪ هيءُ به ڪرامت هئي. ته جنهن ڏينهن مخدوم محمد معين جو جنازو مڪليءَ ڏانهن کنيو ٿي ويا. ته سيد، موصوف به جنازي جي پُٺ ۾ جنازي سان گڏ هلندو پئي ويو. جڏهن شهر جي وچ ۾ پهتا. ته سيد، جنازي جي پويان پري ٿي بيٺو. هلندي جنازي خود پاڻ کي ڦيري پنهنجو مُنهن سيد موصوف يعني (شهنشاهه لطيف) ڏانهن ڪيائين. ته جيئن سيد موصوف ڏانهن پُٺي نه ٿئي. مُنهن هُجي.
معيار سالڪان طريقت: مير علي شير قانع ٺٽوي _ ص _ 665 _ ( سنڌي ادبي بورڊ _ ڄامشورو سنڌ .سال 2010ع)