(7)
لوچي ٿِيءُ لَطِيفُ، لَهوارو لاهُوتِ ڏي.
[جيسيتائين ( تنهنجو) جسم (ناپاڪائيءَ (نفساني خواهشن) سان ڀريل آهي. تيسيتائين تنهنجو محبوب سان ملڻ ڪونه ٿيندو. ڪوشش ۽ محنت ڪري پاڻ کي صاف پاڪ ڪر( ان لائق ٿيءُ) تڏهن توکي لاهوت (ذات الاهيءَ) ڏانهن هلڻ نصيب ٿيندو .]