(38)
جَبَلُ اوڏو آههِ، جي ٿِئي قَراري ڪيۡنَ ۾،
ته مُحِبَّ، مُوسيٰ گهاءِ، هُندَ پَسي ڪِرين پَٽَ۾.
[تنهنجي ( وجود جو طور سينا) جبل توکي ويجهو ( بلڪ تو ۾ موجود) آهي. جڏهن ڪين يا نفيءَ (عدم جي حالت) ۾ ايندين ته پوءِ تون به (اتي جو اتي) حضرت موسيٰ وانگر محبوب جي جلوي پسڻ سان ڌڪ کائي زمين تي ڪري پوندين.]