(63)
ڪَي مَرَندهم مَرِهئا، ڪَنِين قَبَرَڪفارَتَ،
مَوليٰ جِي مُحبت، جَنِ گُهري سي سُکئا.
[ڪي ته مرڻ سان ئي بخشجي وڃن ٿا ته ڪن کي وري (ڪجهه عرصي لاءِ) قبر جي سوڙهه ۽ سختيءَ جي بدلي ڇوٽڪارو ملي ٿو. پر (انهن ٻنهي کان سواءِ) جيڪي پنهنجي مالڪ جي محبت جي هر وقت طلب رکن ٿا. سي سدائين اک ۽ آرام ۾ آهن.]