(21)
مَڇُڻُ مُڙين ماءِ، ڪَٽاريا قَريبَ جي،
جِي اِنَ ڪاتَ ڪُٺاءِ، سي جاَنڪيتائين جِيئرا.
[(اي سالڪ) محبوب جي ڪهڻ واري ڪاتيءَ ( سختيءَ) کان متان منهن موڙي پاسو ڪرين. ڇو ته جيڪي ان ريت (محبت جي) ڪات سان ڪٺل (فاني) آهن. سي پوءِ هميشه جيئرا رهيا آهن (بقا حاصل ڪئي اٿن).]