(45)
ڪِٿي نَظَرَ نقل جو، ڪِٿي ٿِيڻُ ڪَلامُ،
ڪِٿي فوجَ فِڪَرَ جي، ڪِٿي ماٺ مَقامُ،
ڪِٿي مَسَ چَونِ مامُ، ڪِٿي ڪُڇڻُ پڌرو.
[اهي ( عارف مختلف ڪيفيتن تحت حقيقت جو اظهار ڪن ٿا.)ڪڏهن پنهنجي ڳالهه جيئن کين ( الله وٽان) معلوم ٿي آهي تيئن ٻُڌائن ٿا ته ڪڏهن وري پنهنجو پاڻ ڪلام ڪرڻ شروع ڪن ٿا. ڪڏهن فڪر ۾ فنا ٿي ڳالهائن ٿاته ڪڏهن وري خاموشي اختيار ڪن ٿا. مطلب ڪڏهن ته هو مشڪل سان ڪا راز جي ڳالهه ڪن ٿاته ڪڏهن وري بلڪل سڀ ڪجهه واضح چئي ڏين ٿا.]