(53)
مَرُ ته پَسِين پِرينءَ کي، ڇَڏِ دُنيا جو دارُ،
‘ لن تروا ربکم حتيٰ تموتوا’ جِيئري مِڙي نه يارُ،
عالمَ جي سردارَ، مُلڪ لنگهئو معراج سِين.
[تون ( اي مالڪ)! مرڻ (حقيقي فنا) کان پوءِ ئي محبوب کي ڏسندين.تنهنڪري هن دنيا جي (عارضي) گهر کي ڇڏي ڏي. ‘اوهان ايسيتائين هر گز پنهنجي رب کي ڏسي نه سگهندا جيسيتائين مرندا نه’ (جي گفتي موجب) هن حياتيءَ ۾ (فنا کان اڳ) محبوب ڪونه ملندو. خود ٻنهي جهانن جي سردار (محمد ﷺ) تڏهن معراج ماڻيو. جڏهن هن (ظاهري) جهان کي ڇڏي اڳتي لنگهيو.]