(48)
ڇَڏي وَيڙهه وُجُودَ جي، اُسَرُ اَقصيٰ ڏانهه،
سرحد اُتي شاههُ، مُحمد مِڙئو ربّ کي.
[تون پنهنجي هن وجود (ظاهري عالم) جي حدن کان ٻاهر نڪري ڏورانهين (اصلي) منزل طرف روانو ٿيءُ انهيءَ سرحد (عرش) تي پهچڻ کان پوءِ اهو بادشاهه يعني محمدﷺ پنهنجي رب سان وڃي مليو هو.]