(83)
تَنين غَمُّ ڪِهو، ڪَمُ جَنين جو ڪِينَ ۾،
جَنِ اِيڏهِم پيرُ پِئو، تَنِين هُوندِ حَرامُ ٿِي.
[انهن کي پوءِ ڪو به غم يا تڪليف نه آهي جن جو واسطو نفيءَ ۽ ناهه سان آهي. ( جن فنا حاصل ڪئي آهي) انهيءَ طرف جنهن جو به پير پيو يعني جيڪو به ان راهه تيا ڳتي وڌيو،ان لاءِ پوءِ هئڻ يعني سندس وجود جو اثبات هر گز جائز ناهي.]