(10)
جانسين پَسين پاڻُ، تانسين مِهۡتِ مَڙهي،
جو لٿو اِيءُ گُمانُ، ته مَڙهِيائي مِهۡتِ ٿي.
[جيسيتائين تون پاڻ کي ڏسين (سمجهين) ٿو (تڏهن پنهنجي ذات جي شرڪ ۾ آهين). تيسيتائين تو لاءِ مسجد به مندر برابر آهي. پر جڏهن تنهنجو اهو (پاڻ کي ڀانئڻ وارو شرڪ) گمان ختم ٿيندو (موحد ٿيندين) ته پوءِ مڙهي به مسجد ٿي پوندي.]