امام حسين
سندن نالو مبارڪ حسين بن عليؑ آهي. سندن والد مولائي ڪائنات عليؑ جن ۽ والده سيدة النساء العالمين سائڻ فاطمة الزهرا جن آهن. سندن ولادت 3 شعبان المعظم سن 4 هجري مديني منوره ۾ ٿي. خانواده رسولﷺ جا پاڻ ٽيون نمبر امام آهن. رسولِ خدا (ﷺ) جي سائي هيٺ سندن ڇهه ساله زندگي گذري ۽ کانئن علم ۽ اخلاق حسنه سکيا. رسولِ الله (ﷺ) پنهنجي زندگيءَ ۾ صحابه ڪرام جي اڳيان ڪيترائي دفعه امام حسنؑ۽ امام حيسنؑجي فضيلت بيان ڪئي ۽ ماڻهن کي مخاطب ٿي چوندا هئا ته حسنؑ۽ حسينؑٻئي امام آهن، چاهي حالت جنگ ۾ هجن يا صلح ڪندا هجن. توهان جي مٿان لازم آهي ته جڏهن هو مدد لاءِ سڏن ته، توهان کي لبيڪ ڪرڻو آهي. والده ماجده جو سايو به سندن مٿان فقط ڇهه سال ئي رهيو. سن 40 هجريءَ ۾ جڏهن مولا عليؑ جي شهادت ٿي ته سندن ذميوارن ۾ واڌارو اچي ويو. پاڻ هر مرحلي تي پنهنجي مربي ڀاءُ امام حسنؑ سان ها ۾ ها ملائيندا هئا. سن 50 هجريءَ ۾ جڏهن امام حسن المجتبيٰ جي شهادت ٿي، مسلمانن جي رهنمائي ۽ امامت جي ذميواري، سندن مبارڪ ڪلهن تي پئي. حضرت معاويه جو جڏهن زاني، شرابي، ظالم ۽ ناخلف ملعون پٽ يزيد تخت تي ويٺو ته هن کلم کلا اسلامي احڪامات جي خلاف ورزي شروع ڪري ڏني ۽ اسلامي قانونن جي مذاق اڏائڻ شروع ڪئي. ۽ امام حسينؑ کان بيعت جو مطالبو ڪيائين. اهو ممڪن ئي ڪونه هو ته امام حسينؑ جهڙي متقي، پاڪ، پاڪيزه هستي اهڙي فاسق و فاجر جي بيعت ڪري. بيعت معنيٰ يزيد ملعون جي حڪومت کي صحيح مڃڻ، تنهن ڪري پاڻ يزيد جي اڳيان سر جهڪائڻ قبول نه ڪيائون. انهيءَ جرم جي پاداش ۾ امام حسينؑ کي سندن ٻارن ٻچن، ساٿين ۽ اصحابن سوڌو ٽن ڏينهن جو بکيو ۽ اڃو، 10 محرم سن 61 هجريءَ ۾ شهيد ڪيو ويو. يزيدي لشڪر جو سپهه سالار عمر بن سعد بن ابي وقاص هو ۽ ابن زياد ڪوفي جو گورنر هو، تن امام عاليمقام جي جوانن عمر رسيده ساٿين سان گڏ سندن ڇهن مهيني جي فرزند علي اصغرؑ کي به شهيد ڪرايو. امام حسين عليه سلام خانواده رسول اڪرم صلي الله عليه وآلھ وسلم جي اها گرانقدر هستي هئا جو هڪ ڀيري جڏهن آقاءِ دوجهان مسجد نبوي ۾ نماز پڙهائي رهيا هئا ۽ سجدي ۾ مشغول هئا ته حسين عليه السلام سندن پٺي مبارڪ تي چڙهي ويٺا. تاريخ گواهه آهي ته سرڪارِ دوجهان ايستائين سجدي کي طويل ڪيو جيستائين حسين عليه سلام پاڻ سندن پُشت مبارڪ تان نه لٿا. ابن حريب راوي آهي ته هڪ دفعي حضرت عبدالله ابن عُمر رضه جن ڪعبت الله جي ڇانوَ ۾ ويٺا هئا ته سامهون کين امام حسين عليه سلام ايندي نظر آيا، پاڻ ماڻهن کي مخاطب ٿيندي چيائون ته هي شخص يعني حضرت امام حسين عه اهل آسمان وٽ تمام اهل زمين کان وڌيڪ محبوب ۽ پيارو آهي. حضرت انس بن حارث رضه صحابي رسول صه کان روايت آهي ته هڪ دفعي حسين عليه سلام نبي خدا صه جي گود ۾ ويٺا هئا، پاڻ کين پيار ڪري رهيا هئا ۽ غمگين به هئا. پاڻ فرمايائون ته ڏس هي منهنجو ٻچڙو “حسين عه” ڪربلا نالي برپٽ بيابان ۾ ٽن ڏينهن جو بکيو ۽ اڃيو ڪٽنب سوڌو مسلمانن جي هٿان شهيد ڪيو ويندو. ڏس، جيڪڏهن توهان مان ڪو به اُن وقت موجود هجي ته هن جي مدد ۽ نصرت ضرورت ڪري.