ڪونجن قطارون،ڏسي روئي ڏنوسين،
طوطن تنوارون،ٻڌي روئي ڏنوسين.
نه اچڻ جو ڪارڻ،پيرن جي ميندي،
خوبصورت بھانو،پڇي روئي ڏنوسين.
زماني جي چٿرن کي روڪي نه سگھيس،
ھڻي سر ڀتين سان،لڪي روئي ڏنوسين.
پنھنجا درد ڀوڳن جي چادر ۾ ويڙھي
سکي! اڄ قسم سان،سچي روئي ڏنوسين.
ڪيڏا ٽھڪ اُڇلي، ھوا ۾ ڇڏيا اٿن،
يارن جو رويو، پسي روئي ڏنوسين.
”نفيس“! ڪئين اُميدون اوھان ۾ ھيون پر،
اوھانجي محفل ۾،اچي روئي ڏنوسين.
*