جيڪي جيءَ جُڙيوم، سو ڪنان قلب قريب،
عبرت انهيءَ ڳالهه جي، اچي مان عجيب،
هيجن ساڻ حبيب، ڏيندم ٻُڪي ٻاجهه جي.
*
سرتي سُڌ نه ڪا، سرتيون! منهنجي سُور جي،
ڇاتيءَ مٿ مُڪا، هر هر هڻن هيترا.
*
سرتا! ايڏا سُور، سَهي ڪان سگھان،
آئون اڳئي اوهان جي، دردن منجھه ڌڳان،
وڇڙي ڪونج وڳان، ايئن نه ڇڏجي ڇپرين.
*
سرتي ڪهڙي سُد، سهان سُور نه ڪو،
ڌٻڻ منجھه ڌڪو، ڏنائون ڏُکيءَ کي.
*
ڪهڙي سُد سڄڻين، ڏجي ڏنڀ نه ڪو،
مٿي مَٿ مُڪو، هَڻي هوت هليا ويا.
*
ڏجي ڪين ڏُکين کي، ڌٻڻ منجھ ڌڪو،
منهنجو هوت هِڪو، تون ئي آهين تون پرين.
*
تو، منهن تي موهيڙا، جھڙا ڏاڙهونءَ ڪَڻ،
ايڏو به ته نه وَڻ، ماڻهن جي هَن ميڙ ۾.
*