سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون......
جتي روز ٿڌڙيون هَوائون هُلن،
۽ ڪنواري بدن مان، ٿيون مهڪون اُٿن،
ها ڪاريون گھٽائون به تعظيم ڪن،
ڏسي جنهن کي کنوڻيون، ٿيون رقصان رهن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....
جتي روز جذبن کي جوتي ملي ٿي،
۽ مُرده جسم کي حياتي ملي ٿي،
جتي ڪار سڀڪا ڪارائتي مِلي ٿي،
مئڪدا، مئڪشي آ سارو صحن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....
جتي گُل چَمن ۾ ٿا جھُمريون هڻن،
ڀونئرا، ڀنڀوريون ۽ تتليون مِڙن،
۽ جگنو ساري رات ٽم ٽم ٿا ڪَن،
دلبريءَ، دلڪشيءَ جا منظر ملن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....
جتي هڪ خواهش ختم ٿيو وڃي،
۽ نئين ڪا تمنا جنميو پوي،
پُرڪش پيالا، پرينءَ کان ملن،
سندرتا، سدائين ملهائي جشن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....
جتي مدهم مدهم جوتون جلن ٿيون،
۽ معطر معطر، هيرون گھُلن ٿيون،
زندگيون، پنهنجي معراج کي بس رسن ٿيون،
جت سڪَندرَ ۽ سُلطان سارا جھڪن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....
جتي پنهنجا به جوانيءَ چڙهن،
۽ مُدهر مُدهر موسيقيون ڇڙن،
”نفيس“ جي به نيڻن جا چرچا هَلن،
۽ غلاميءَ کي گاريون ڀونڊا مِلَن،
سا گھٽي منهنجي دلبر سندي ٿا چون....