شاعري

نگر نگر ۾ اوهانجي خُوشبوءِ

جبري حالتن خلاف قلم جي تقويت جو اندازو سائين نورالدين ”نفيس“ جي هن ڪتاب ”نگر نگر ۾ اوهان جي خوشبوءِ“ مان چڱيءَ طرح لڳائي سگهجي ٿو، جنهن ۾ بي معنيٰ زندگيءَ کي معنويت سان روشناس ڪرائڻ جا رستا ۽ ڪنهن به جابر جي اکين ۾ پنهنجي اندروني متل باهه جا اُلا پسائڻ جون مڙئي رمزون سيني ۾ لهندي محسوس ٿينديون، موجوده دور ۾ جتي مزاحمتي ادب جي کوٽ شدت سان محسوس ڪئي پئي وڃي، اتي يقينن نورالدين ”نفيس“ ٿهيم جي هيءَ تصنيف سنڌ ٻوليءَ جي مزاحمتي ادب ۾ اهم جاءِ والاريندي.

Title Cover of book Nagar Nagar Mein Awhanji Khushboo

پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي........

پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي........

پاڻيءَ تي جي پاڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي،
راند ڀلي ٻاراڻي ٿي پئي،
ها پر ٻک ٻکاڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي......

اندر ۾ اوتيل جنهن جي نفرت،
سو ڇا ڄاڻي پيار و محبت،
اُن سان ڪهڙي صحبت الفت،
ڏيڻي ڪانهي هاڻ مهلت،
جهيڙو ڄاڻي واڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي......

ڪيڏا سارا کاٽ هنيائون،
خوب خزانه هتان کنيائون،
ڀونءَ سڄي ڀڙڀانگ ڪيائون،
پنهنجا بڇڙا ڀڀ ڀريائون،
هاڻي ڪا ته پڄاڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي......

ڀڳڙن مُٺ تي کيت پيا وڪجن،
سنڌ امڙ جا ٻيٽ پيا وڪجن،
ماڻهو، ڄڻ ڪي وهٽ پيا وڪجن،
ڪهڙي ڪهڙي ريٽ پيا وڪجن،
يارو مُلهه مُلهاڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي......

هاڻي ڪات ڪُهاڙا کڻجن،
ساٿ ۾ اوڙا پاڙا کڻجن،
لاڙ، اُتر، ٿر وارا کڻجن،
سنڌي سورهيه سارا کڻجن،
”نفيس“ هڪ هيڪاڻي ٿي پئي،
پاڻي پوءِ پاڻهي ٿي پئي......