اڙي او وڏيرا......
هتي جا سانگي، پُڪاري پاڻي، اُڃن مرن ٿا انڌو ته ناهين،
هتي جنازا بنا غسل جي، دفن ٿين ٿا انڌو ته ناهين،
هتي روزانو، غريب هاري، ڪاڙهي ڪڙهن ٿا انڌو ته ناهين،
عطا هميشه ڪَيوَ انڌيرا، اڙي وڏيرا، اڙي وڏيرا.....!
ڪڏهن اسان جي پُٽن جا لاشا ٻورين سُبيا ويا پتو اٿئي ڪو؟
ڪڏهن اسان جي ڌيئن جا اُرهه، زوري ڪپيا ويا پتو اٿئي ڪو؟
ڪڏهن اسان جا سڏائي سوڍا، سوريءَ چاڙهيا ويا پتو اٿئي ڪو؟
کَسيا سدا تو صبحُ سويرا، اڙي وڏيرا، اڙي وڏيرا....!
اڃا به سوڍا ڏيڻ هي سِرڙا، ٺاهي بيٺا هِن ڏسو قطارون،
حلال ٿڃ کي ڪرڻ جي خاطر، اٿيا هي سوڍا ڪري پُڪارون،
اندر ۾ اُلڪو رکي اهو بس، متان ڪا جيجَلَ ڪري ميارون،
ڪندا ڪُڄاڙو گسن جا گهيراءَ، اڙي وڏيرا، اڙي وڏيرا....!
پهرين دلاسا ۽ پوءِ ڌڙڪا، ڏيندو رهيو آن، ڏيندو ڀلي رھ،
سدائين سنڌ کي، پُٽن جا لاشا، ڏيندو رهيو آن ڏيندو ڀلي رھ،
اسان کي ظالم الائي ڇاڇا، ڏيندو رهيو آن ڏيندو ڀلي رھ،
اسان سڃاڻي وتا هي پيرا، اڙي وڏيرا، اڙي وڏيرا....!
”نفيس“ درياءَ دليون اسان جون، ڪندا ڪُڄاڙو ٻليءَ جا ٻچڙا،
اچو ته گڏجي گھوري ڇڏيون سڀ، امڙ پنهنجيءِ تان پنهنجا هي سرڙا،
ڪڏهن کان جيجل ڪيون ڪُوڪارون، اچو سنڌيئڙا اُٿو سنڌيئرا،
ٿيندا نه ڪنهن سان هاڻي نڀيرا، اڙي وڏيرا، اڙي وڏيرا....!