رات ڪاري اڃا.....
بات ڪر ساٿ جي، رات ڪاري اڃا،
چڻگ ڪنهن چوڪ تي ڪنهن نه ٻاري اڃا،
ها ڪلر ۽ ڪڃر جو رُڳو مانُ ڏس،
ٿو ڦٿڪي مري، ڪيئن انسان ڏس،
رت رستن مٿي آهي، جاري اڃا،
چڻگ ڪنهن چوڪ تي.........
باک جي ساک لاءِ ڪا بغاوت ته ڪر،
جڳ جي جاڳ لاءِ ڪا عنايت ته ڪر،
هُوءَ سڏي پئي سڄي سنڌ ساري اڃا،
چڻگ ڪنهن چوڪ تي.........
لاش معصوم جو،ٿيو هوس منجھ هضم،
ڪانه ڍڪجي سگھيو، جنهن جو ننگو جِسم،
زندگي داءَ تي، کيڏي جُواري اڃا،
چڻگ ڪنهن چوڪ تي.........
ڏاڍ ڏهڪاءَ هِت، ڇو ته ڏرجي نٿو،
ڀَڀُ بڇڙي بلا جو ته ڀرجي نٿو،
موٽي مانگر آيو ناهي ماري اڃا،
چڻگ ڪنهن چوڪ تي.........
*