بر ۾ وڻ هيڪڙو، پکي، پنجاهه سئو،
پن پن ڇاڻي ڇڏئون، پوءِ به نه ٿين ڍئو،
کڻو لَڪَڻ لئو، متان ٽار به ٽوڙي سي وڃن.
***
بر ۾ وڻ هيڪرو، ڦورو ڦري وياس،
ڇانوَ نه ملندئي ڇوڪرا، اهڙا ڪانگ پياس،
پوکيندڙ مُياس، نه ته مڙن ڪيئن مَڪَڙ هِتي.
***
مالڪَ تون ئي وڻ جو، پوکيو پڻهي ڪالهه،
ڏسيو ڏنڀين پاڻ کي، حيف تنهنجي حال،
ويرين، واٽ هٿ ڏئي، ڇورا ڏي مَ ڇال،
اڄ ڪَ سُڀاءَ اعمال، پڌرا ٿيندئي پاپ جا.
***
سنڌڙيءَ سندا شير، ويا ويچارا ولرين،
جا سين هُئا جَڳ ۾، وڙهي ورتئون وير،
اوير ۽ سوير،ساک رکيائون سنڌ جي.
***
پيءُ پاپي ڪونه هو، پاپي پُٽ ٿيوس،
تون پينگهي ۾ پڌرو، ماڻس ايئن چيوس،
آئون تُنهنجي آسري، ناحق ٿي جيئوس،
تو کان هوند ميوس، ته به سارينديم سنڌڙي.
***