نه ڄاڻي نه ڄاڻي جيڪو پيار ماڻهو،
اُهو ناهي بالغ، آهي ٻار ماڻهو.
ٻُٻر ٻير ڏيندو، اهو ناهي ممڪن،
اُميدون اجھايون، هي بيڪار ماڻهو.
ڪَلين جي حفاظت، ڪنڊا ئي ڪندا هن،
ڏسي وٺ، ڏسي وٺ، ٿورو نهار ماڻهو.
آهي چار ڏينهڙا مٺا هيءَ چانڊوڪي،
اڳيان خوب آهي، انڌڪار ماڻهو.
ڪجو ڪينَ دل ۾، جيڪو چيوسين،
اسين يار آهيون گنهگار ماڻهو.
جنهن جي ڏسڻ سان ٺرن روز اکيون،
”نفيس“ ڪٿ رهيا هِن سي منٺار ماڻهو.
*