چنڊ ڪارو ٿيو.....
وري شهر ۾، ڳالهه نئين آ هُلي،
ته تارن چنڊ کي، چُمي آ ڏني،
بس انهيءَ ڳالهه تي،
شور آهي متو، وڌي شور ويو،
گوڙ آهي متو ۽ مچي گوڙ ويو،
ڪنهن پٿر، سرون ۽ سروٽا کنيا،
ڪن گهٽيءَ ۾ گڏ ٿي، گهوٻاٽا کنيا،
۽ سڄي ڏيهه، هٿن ۾ ڏانٽا کنيا،
هڪ هلچل هلي،
۽ مسلسل هلي،
نيٺ جرڳا ۽ پنچائت جو ڪٺ ٿيو،
ڪنهن حامي ڀري،
انتقامي ڀري،
چنڊ ڪارو ٿيو،
ڏنڊ پئجي ويو،
بس اهو ڙي اهو،
واتَ سڀ ڪنهن هُيو،
چنڊ پهاڙن جي پويان ڊوڙايو ويو،
نا ممڪن کي ممڪن بنايو ويو،
جو زمين تي آخر ڪيرايو ويو،
جو زمين تي آخر ڪيرايو ويو،