توبن دل ڪو چين نه سنڀري،
وقت پيارو ڪٿ ٿو وسري.
گگھ انڌيرو آهي يارو،
اوهين اچو، سج نئون ڪو اُڀري.
هر هر راڻا رسبو ناهي،
صدين برابر پل ٿو گذري.
جيون سارو نانءُ اوهان جي،
تو ريءَ جيءَ کي ٻيو نه نڀري.
تون جُدا ڄڻ وقت قضا جو،
مل مٺا، من ميرو اُجري.
اداس آهن سڀ ڏينهن راتيون،
پهر پهر ڄڻ، نانگ پيو نڪري.
تنهنجي مُکَ جو تِر چُمڻ لاءِ،
”نفيس“ پوپٽ ٿي پيو اُڏري.
*