صبر ۽ شُڪر کي ڪنديس ڪُڄاڙو،
دلبر هڻي ويو دل جو، ديدن سان ڌاڙو،
ولهيءَ جو واڙو اچي وسايو واهرا.
*
تون ئي طبيب تن جو، تون ئي ويڄ واهر،
تون ئي محرم من جو، باطن ۽ ظاهر،
سگھو پُڄ ساهڙ، موجن ماري آهيان.
*
احد الله هڪڙو، ساري جَڳَ جو مالڪ،
سوئي سچو هڪ ڌڻي، سُخن ايءُ سالڪ،
سوئي ماري مالڪ، سوئي خلقي خلق کي.
*
هينئڙو آ حيران، ٻڌي هاڪ حسن جي،
گھوريان جيڪر جان، جي پرين پنهنجو ڪن مون.
*
ٻڌي هاڪ حسن جي ٿيو هينئڙو آ حيران،
واجھائيندي ويڄن کي، جُهري هيءَ جان،
اچي پُڇن ڪنام، ته وڃان ڪيئن ويڄن ڏانهن.
*
وڃڻ ويڄن وَٽ تڏهن مون ٿيو،
نهوڙي نيڻن سين، نازڪ جيئن نيئو،
ڪهڙو هي به جيئو، جو سڪان، ساعت صحت کي.
*