10. سگهڙ ڪچهري (ڪلام فقير هدايت علي رڏ)
سينگار
چار چلنت
سپ نه سرها ٿين هي اليهر عنبر واسيا
جي ڇمان ڪجل ڪانيون ته مرگهان من موهين
سرو قد سپرين ڪيهر سونهن سرين
گل بدن جي گام ڪنجل ڪر نه ڀرين
سهڻي سونهن سندين، پکي پڃرن ۾ وڌا
چار اڏنت
ڪلنگ ڪنٺ ڪٿين ناس ته ڪڪيهل
پريان پيشاني پنرو ۽ ڇاتي مور مثل
سرخي رنگ رتا پٻ سي پاريهل
محبن ماڪ مهل گيتن سان گل چونڊيا
چار ڦول (گل)
گل لالا جيئن لب گلابي ڪليان
ڌاوا دست لڪيران وانگ عباسي تليان
چمن چُڻ هڻ ول ڦل چاوڻ ڄليان
چار ڦل (ميوا)
رخ سيب سڄڻان دانت اناري هون
ڇاتي گج پناهه اندر زيب گهڻو زيتون
مُنگ ڦليان محبوبن چيچان چڱيون چون
اڳ ڏٺو مون نه ههڙو رنگ هدايت علي چوي
چوڻيءَ ۾ سورهن سينگار جا وصب
ناٿ ڪَڪَهيل سهه گلو ڪوئل ٻولان پٻ پاريهل پار
ترنگ تيلير مرگهه نينان ڪيهر ڪمري هلتان ڪنجل ڍار
خيرا ابرو جو ڦل گلان لب لال ناخن ڄڻ عباسي قطار
ڏند ڏاڙهون سيب ٺوڊي ليمن جوڙو انجير اڊي اظهار
اهڙي ئي آچار ٿا سورهن ڳڻجن سينگار
اهي ڏت ڪيا ڏاتار حسينن ساڻ هدايت علي چئي.
ڏور بيت ۾ بلوچڪي لفظ
ڪلئو ڏنائين ڪامل کي ڄڻ گم ٿيل هيس گوخ
ڀٽڪي پيو ڀلي سان جيئن ڳالهايائين گند گنوخ
اڪن جهڙي آبادي ڪندو هيو رات توڙي رئوخ
پرينءَ پوکيس پوک، هيرن جهڙي هدايت علي چئي
بيت جي مراد: هرڻيءَ جوماري حضور پاڪ ﷺ کان هرڻيءَ بابت پڇا ڪري پيو پر پاڻ ڪريم ﷺ جن چيس ته هرڻيءَ جو آءٌ ضامن آهيان هرڻي ايندي، هرڻي آئي ماري معجزو ڏسي مسلمان ٿيو.
لفظن جي معنى ڪلئو=ووڙ، گوک= ڳئون، گنوک= چريو، رئوخ= ڏينهن.
سائين نازڪ ويا آهن نار تي اها ڪيائين ڪهاڻي
ڳڻن ڀريو ڳالهه کي ويو صفا سڃاڻي
انهيءَ جاءِ جانب ويو جت منزل هيائون ماڻي
گل کنيا گوهر اگهي رهبر جي راڻي
ٿي صحن سرهاڻي، هوت مهابي هدايت علي چئي
بيت جي مراد: حضرت جابر انصاريءَ جي دعوت تي جڏهن حضور پاڪ ﷺ آيو ته پٽ جابر جا مري ويا هئا ڳالهه گهڻي آهي پر مختصر طرح نبي پاڪ ﷺ نينگرن جي گهر ڪئي ته مون سان گڏ طعام کائن. جابر چيو ته راند تي ويا آهن. نبي پاڪ ﷺ رب جي حڪم سان دعا گهري ته جابر انصاريءَ جا پٽ زندهه ٿيا.