48) طالب ڀنڀرو
ڪي بنگلن حويلن ۾ کلندي ڏٺاسون
ڪي ئي مال دولت کي چُمندي ڏِٺاسون
جن غريبن يتيمن بيواهن کي ماريو
اُهي مغرور ماڻهون اڄ روئندي ڏٺاسون
عاليشان گاڏين ۾، ڪيائون عيش عشرت
اُهي روڊ رَستن تي رُلندي ڏِٺاسون
برسات سيلاب هنيان اهڙا هاڃان
بُکيا پيٽ مارون اَڄ گهُمندي ڏِٺاسون
اُڃاريون اکيون، پيٽ اُگهاڙا نينگر
اَجهو ناهي اُس تي اڄُ سمهندي ڏِٺاسون
وڏيرن ڪامورن، ڀَريا پيٽ پنهنجا
باٺا بيگناهن کي هڻندي ڏٺاسون
ظالم بادشاهن جا، ڪوٽ ڪئي
عوامي انقلابن ۾ ڊهندي ڏٺاسون
ڪٿي باغ بلبل، ڪٿي آ ڪوڪ ڪوئل
جهرڪي ڪانگ ڳيرا به وڙهندي ڏٺاسون
شهرن ۾ گهر پنهنجا قبضي ۾ غيرن
نڌڻڪا اباڻا اڄ ڪُسندي ڏٺاسون
ٻولي اباڻي نه وسري وطن مان
سنڌوءَ ماءُ جيجل لاءِ سڪندي ڏٺاسون
آهن انڌير ننگريءَ جا ظالم حُڪمران
ڪي ئي منصور سولين تي چڙهندي ڏٺاسون
لطيف قلندر سچل شاهه عنايت
مارن دعائون اتي گهرندي ڏٺاسون
ڀنڀري سنڌ امڙ لاءِ لکيو آهي لکِندو
ڪري سجدو جيجل کي جُهڪندي ڏٺاسون