39) روشن علي ڪوري
[b]نصيحت جو بيت[/b]
سڄڻ نِوُ سَرَ جيئن، اُڀو ٿيءُ نه بَڙُ
ڏسي محل ماڙيون، ڀُونگي تون نه سَڙُ
وڃي بي وڙن سان، ورائي ڪج وَڙُ
بي ڳڻن جي ڳالهه ۾، تيل نڪي کَڙُ
ڪوڙو عادي ڪوڙ جو، جيئن ٻليءَ ڳَڙ
سڄيءَ وهي سڀ ڪو، کٻيءَ نه جُٽي جَڙ
راضي رهه روشن چئي، ٿورو ڏسي نه رَڙُ
پائيندڙ کان پاسو ڪري، اوکيءَ ڪين اَڙُ
اُهو پڇائج تَڙُ، جتي ملاح ٿو مِهر ڪري
[b]سينگار جو بيت[/b]
سهڻي سانول صبح سويرو، سونهن پسائي ساجن
سَرو سورج سامهون، سڄڻي سَرِڪن سهڻا سَنَ
پَٻَ پاليهر پيش، ٻاٻيها پوپَٽَ پڄرن پَنَ
مرنگها مينڊل مور، مٺوئڙا موهيا ماهي من
ڪاٿي ڪرنا ڪاٿي ڪوئل، ڪاڏي ڪري ڪن
جانب جلوي جاني، جنگ جوڙي جوڀن
چاند چندورو چور، چَچُورون چاهت چريا چن
تڳي ترني تابيو تجمل، تيز تڙ پائي تن
رات رهي ”روشن“، راڻي رنگ رچائيا.