51) عبدالستار مير بحر
[b]پاڻيءَ بابت[/b]
پرور رکيا پاڻيءَ ۾، اونهان ڪي اسرار
پيئڻ ساڻ پاڻيءَ جي، لهجي اڃ اڃار
ڌوئي ڌوڙ دز کي، اڇو ڪري اچار
پاڻيءَ جي پهچڻ سان، ٿئي ساڻيهه ۾ سُڪار
پاڻي ملي پوک کي، ٿين اَنَ انبار
مال پي موجان ماڻي، حيوان لک هزار
ٻيا به ڪي ڪرشما اٿس، پويا پالڻهار
جي هڻبو ڌڪ هن ۾، ته ڌڪ ساڻ ڌار
وري به ملي پاڻي پاڻ ۾، ٿيندو هڪ هيڪار
سِک سبق پاڻيءَ کان، گُڻ گنهگار
ڪٿي ڪٿي اوڀارو، گهڻو لنهنواريءَ ڏي لار
اٿس منهن اولهه ڏي، جاڏي پنجتن هن پڳدار
باهه اجها ئي ڀڙڪيل توڙي، بنهه هجي بيڪار
اهڙيون سَوَ ڳالهيون ستار، پاڻ رکيون آهن پاڻيءَ ۾