37) حافظ غلام شبير وسطڙو
پنهنجي ذهانت سان اديب فاضل جو امتحان ڏئي گورنمينٽ هاءِ اسڪول پير بادل شاهه ۾ عربي ٽيچر جي پوسٽ تي تعليمي خدمتون سرانجام ڏئي رهيو آهي. سگهڙ پائيءَ جي هر صنف تي طبع آزمائي ڪئي اٿس. (حال حيات ضلعي خيرپور جا سگهڙ)
سندس بيتن جو نمونو هيٺ ڏجي ٿو.
[b]سُر ”مومل راڻو“[/b]
راڻا تنهنجي رسڻ جو مون کي ڏاڍو آهي ڏکُ
بدي ڏنئي بيڪار سمجهي، آهي جيءَ اندر ۾ جُکُ
رهي سارو رخُ، ويهي وٺين ها وسطڙو چوي
(2)
راڻا تون رسي وئين، مومل ڪونهي ڪو ڏوهه
سوڍا تون ته سون آهين، مان لالڻ آهيان لوهه
ڪنهن ڊوهيءَ ڪيو ڊوهُه، منهنجو گناهه ناهي غلام شبير چوي
[b]اکين تي بيت[/b]
اکڙين جي اٽڪڻ جي، ٻڌو خاص خبر
چُر پُر ڪري چريو ڪن، نهاري ڪن نظر
اڙجي وڃن اوچتو، پيا چريا ڏين چڪر
حافظ اچن هَر هَر، دلبر جي ديدار لئه
اکڙيون منهنجي عجيب جون وڏا ڪن ٿيون وارَ
سيني اندر سٽڪا ٿين، بنا هٿ هٿيارَ
ڇا جون بڙڇون ڇا جا ڀالا، نه ڪائي تن ڪٽارَ
اکين جا آزار، هوندا هزارن کي حافظ چوي
تون سڄڻ تون سهڻو، تون جاني لاجواب
ڏاڻ سان ڏک ڏور ٿين، سمجهان سرس ثوابُ
اکيون تنهنجون اشارن سان، پڙهائين برهه وارو بابُ
حبيب لاهه حجابُ، ته غم وڃن غلام شبير چوي
[b]ڪانگل جو بيت[/b]
ڪانگل چئج قريب کي، هٿ ٻڌي هيڪار
ڏاڍا ڏينهن لنگهي ويا، سڄڻ لهه ڪا سارَ
رهي روح نه ٿو سگهي، دلبر توکان ڌار
منهن مڙئي مونڏي، محب تو نه ميار
پرين اچي پيار، ڪر غريب غلام شبير سان