26) ممتاز علي عباسي
”نوان جتوئين ۾ حاجن جانوريءَ وٽ پهتاسين ان جي والد صاحب سگهڙ گور جانوريءَ جي ورسي هئي ان پروگرام ۾ منهنجو والد صاحب اچڻو هيو، جيڪو نه اچي سگهيو. ان پروگرام جي صدارت مونکي ڏنائون ۽ پوءِ محمد حسين شر ۽ رحمت الله عباسيءَ چيو ته تون ڪجهه نه ڪجهه ٻڌاءِ، ان ڏينهن مون کي وڏو صدمو رسيو ته آئون آئينده جنهن به اسٽيج تي ايندس ته سگهڙ هوندس، پوءِ پنهنجي والد صاحب استاد محمد ملوڪ عباسيءَ کان سکيا ورتم. اهو 79 وارو دور هيو. ان کان پوءِ بابا پاڻ سان مونکي پروگرامن ۾ ساڻ وٺي ويندو هيو. پوءِ چاهي اهي پروگرام سرڪاري يا غير سرڪاري هجن. 1998ع ۾ والد صاحب بيمار ٿي پيو. سال جي پهرئين مهيني ۾ سندس طبيت خراب ٿي پئي. ڇهه مهينا اسپتالن جا چڪر ڪاٽڻا پيا. آخري ڇهو (2-6) رات جو يارنهن وڄي 55 منٽن تي دم ڌڻيءَ حوالي ڪيائين. ان جي وفات کانپوءِ مونکي ڏاڍن ڏکين مرحلن مان گذرڻو پيو. سندس ڪجهه شاگردن وڏيون تڪليفون ڏنيون جن جي نالن کان ماڻهو ڪجهه با خبر آهن، منهنجي والد صاحب جي دعا هميشھ مون سان گڏ آهي.“ ان جي دعا سان مونکي ڪافي ايوارڊ مليا آهن.
1. ايران جي سفارت خاني پاران ڪراچيءَ ۾ ايوارڊ مليو.
2. سنڌ ميوزم حيدرآباد ۾ ثقافت کاتي طرفان حضور سائينءَ جي شان جو ايوارڊ مليو. ٻئي ايوارڊ حضور سائينءَ جي شان ۾ مليا،
3. جلال کٽي ايوارڊ مليو.
4. قلندر شهباز شيلڊ ملي.
5. ان کانپوءِ ڪلهوڙا تنظيم جو ايوارڊ مليو.
6. پوءِ تنوير عباسي ايوارڊ مليو.
7. ان کانپوءِ قلندر شهباز ايوارڊ مليو.
8. 2011ع ۾ پاڪستان ليول تي P.TV ايوارڊ مليو.
9. 2008 ۾ دعوا اڪيڊمي اسلام آباد وارن ايوارڊ سرٽيفڪيٽ ڏنو.
10. 2009ع ۾ ڪلهوڙا تنظيم پاران تاج پوشي ڪرائي وئي.
11. 2013ع ۾ سگهڙ فقير عبدالرحمٰن ايوارڊ ڏنو ويو.
ان کان سواءِ سرٽيفڪيٽن جو ڪو به اندازو ناهي.
سگهڙ پائيءَ جي صنفن جي ڄاڻ رکان ٿو. سگهڙائپ جو مواد ٻن ڪتابن جيترو ٿيندو، وسيلا نه هجڻ ڪري ڪتاب نه ڇپرائي سگهيو آهيان.“ لوڪ ادب جي حوالي سان چند سٽون:
لوڪ ادب لاءِ دل آتي رهندي
ڇهه فٽ منهنجي ڇاتي رهندي
تيسين ممتاز لوچبو سوچبو
جيسين عباسي حياتي رهندي
[b]سمجهاڻيءَ جا بيت[/b]
گذر غريبي گُن ڀلو تون هل چڱي چاري
ڳالهاءِ اهڙو ڳڻن ڀريو سڀ ڪو پيو ساري
محبت سواءِ ممتاز چوي ٻي هستي ڇڏ ماري
عاقل عربيءَ گهوٽ جي تون لڳي پئه لاري
اندر ٻارڻ عشق جو، تون ٻهڳڻ ڇڏ ٻاري
روئي ريجهاءِ راڻي کي، هَئي هنجون هاري
پوءِ پرين توکي پياري، ويندا جام جنت جو
سمجهه رک سياڻو ٿيءُ تون ادب پاسي آءُ
سهڻا ٽوهه پٽن تي، ڀُلين متان ڀاءُ
دغا باز دوکي سان، ڪندو در آئي کي داءُ
هو پيءُ لڄائيندو پنهنجو، ٻي مٺي لڄائيندو ماءُ
ڪوڙي کي ڪهڪاءُ، اصل نه ايندو عباسي چئي
ادب سواءِ آدميءَ کي، چڙهيل آهن چوٽا
ڪونهي ڪمي ڪوڙن کي ناڻو ڇا نوٽا
اصل کان عباسي چئي، آهن سچ مٿان سوٽا
کائي ويا کوٽا، ملڪ سڄو ممتاز چئي
[b]سينگار (سرائيڪي)[/b]
قسم خدا دي سڄڻ اسان ڏي محبوب کاندا مهماني نت نشاني
والي مئڏي ويڙهي آندا ڪهڙي ڪران قرباني مين مستاني
لک لک صدقي ٿيوان جو عجب ڪيئي احساني در جاني
شان مئڏا ”ممتاز“ هايا جڏا ان پسيم پاڪ پيشاني گوهر فيشاني
راز ايجها رحمان ڪيتا وهوا صورت پاڪ سبحاني قسم رباني
نام سڄڻ دا وندر وظيفا ول ول ذڪر رباني حمد حقاني
ڪيهي وصف ڪران سو وار لکان سائين دلبر دان دشاني برحق باني
وار وسيهر ڪندم ڪالي ابرو صنف ايراني ڪان ڪماني
اکيان آهو ڀروان ڀالا! لبڙا لاک لاشاني مست جواني
مٽ انهن ري نه ملدي ڪوئي حسن ماه ڪيغاني جگ وچ جاني