ڌرتي زنده باد،
ڌرتي زنده باد،
هن ڌرتيءَ تي رهڻو آهي
ماڻهو ئي آزاد!
صورت جنهن جي سج جو جرڪو، اکڙيون مينگهه ملهار،
ڪڻي منجهاران ڪيچ اُپائي، بخشي باغ بهار،
آدم جو اولاد........
پنهنجي ڏيتي – ليتي، پنهنجو موج ڀريو مهراڻ،
صدين کان هن سنڌ – ساگر جي ٻنهي ڪنارن ساڻ،
آهيون سڀ آباد.........
جنهن جيءَ مُٺ ۾ بند رهي ٿو “بيوس” آدجڳاد،
امن امان ۾ ميڻ کان ڪُئنرو، جنگ ۾ جو فولاد،
آهي آدمزاد.........
ڌرتي زنده باد!