حسينن کان سهڻو هئڻ دل گهري ٿي
انگورن جي ول ۾ ڦٽڻ دل گهري ٿي
قبر ۾ به ٿي جا پئي کير پياري
اها گول ڌرتي چمڻ دل گهري ٿي
سنڌوءَ کي ڪنن- ڪَر وَهائڻ جي خاطر
سڄو خون اوتي، سُسڻَ دل گهري ٿي
جي ڪونجن جا ٽولا، ٽڪر تان ٽپن ٿا،
انهن کي اتي ئي پڄڻ دل گهري ٿي
ڪڏهن ڏاند، چاڪيءَ جو گهاڻي مان ڇٽندو؟
اهو سوال هر، هر پڇڻ دل گهري ٿي.
جي کرڙيءَ جو قصو نٿا ڪو ٻڌايو،
ته “بيوس” جو نغمو ٻڌڻ دل گهري ٿي.