اڃان ڪنهنجو به مان ڏٺل ناهيان،
ساز آهيان، مگر وڳل ناهيان.
ڪتبو ڪنهن قبر جو ڊٺل ناهيان،
چنڊ، گرهڻ ۾ مان وتل ناهيان.
“آهيان ناهيان مان” پرجي آهيان مان،
سج اڀريل آهيان، لٿل ناهيان،
جيڪي سنڌوءَ کي سنڌ ڪوٺين ٿا،
مان انهيءَ قوم کان ڪٽيل ناهيان.
منهنجي ڪثرت سڄي آ “بيوس” مان،
ڀٽائي، اياز ۽ سچل ناهيان.