هن قوم جي سلجهيل ساٿيءَ جو،
استاد* به آ، مشتاق به آ،
هر عاشق جو، اوشاڪيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ،
مون خالي هٿن ۾ ٿانءُ کنيو،
هُن سنڌ جو مٺڙو نانءُ کنيو،
سو عشق، عقل، استاديءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ.
هر پاٽيءَ، ٽويي، ڪاسي ۾،
دادوءَ جي اوسي پاسي ۾،
سو کيٽ پڪل سڳداسيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ.
جو جام الستي پياري ويو،
“استاد” ادب سيکاري ويو،
سو سونهن وارن جي ساقيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ،
جو پيار ڪرڻ تي کاري ويو،
جو ڄاٽيون، ڏيئا ٻاري ويو،
سو شاعر شيشو ماکيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ.
جو هر مومل جو ماڻو آ،
۽ هن ته صديءَ جو راڻو آ،
سو پٽڙو مائي ٻاگهيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ.
مو ڳاٽ ڏٺو آ ڳوڌي جو،
مون دوست ڏٺو آ دودي جو،
سو “بيوس” جو، هر ڀاتيءَ جو،
استاد به آ، مشتاق به آ.
* استاد بخاري