سچ لڳي ٿو
پنهنجي واري ساڻ چڙهي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
مٽيءَ چاڻو ساڳو آهي،
سارو ڪم هٿن جو آهي:
چڪ تان جيڪو ٿانءُ لهي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
برش، قلم آڱر جو جوڙي،
رنگ جي بدران رت مان ٻوڙي،
مصور جيڪو نقش چٽي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
اُن جي سرسي، اُن جي ساري،
ماڻهو، ڦرهي قسمت واري،
جيڪو پنهنجي پاڻي لکي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
ڪاٺيون ناهن رت ٻريو آ،
خاڪ هٽائي مون به ڏٺو آ،
آويءَ ۾ انسان پچي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
گهر ۾ ويهي گرهه کسي ٿو،
ڪوئي آ جو بک بڇي ٿو،
تڏهن ته ماڻهو ماس چڪي ٿو،
سچ لڳي ٿو.
سج لهي ويو، چنڊ کِڙيو آ،
گرهڻ ۾ انسان وَتو آ،
تڏهن ته پيو گهڙيال وڄي ٿو،
سچ لڳي ٿو.